Zamazywanie obrazu przy obserwacji przedmiotów z bliska i daleka
Kłopoty z zamazywaniem się obrazu przedmiotu w zależności od jego położenia względem oka pojawiają się w przypadku wielu wad wzroku oraz chorób oczu. Jest to bardzo kłopotliwa przypadłość i zawsze, kiedy jest taka możliwość, musi być korygowana okularami bądź soczewkami kontaktowymi. Czasem potrzebna jest interwencja chirurgiczna. A czasem po prostu wystarczą leki albo zmiana nawyków związanych z higieną oczu.
Krótkowzroczność – objawia się problemami z zamazywaniem obrazu przedmiotów znajdujących się w większych odległościach od oka. Im większa wada, tym mniejsza odległość, z której widać przedmiot wyraźnie. Przy wadzie – 0.5 dioptrii wyraźnie widzi się przedmioty oddalone o 2 m od oka, ale już przy wadzie – 5 dioptrii w grę wchodzi jedynie 20 cm. Przy wyższych wadach wzroku oko widzi wyraźnie tylko przedmioty bezpośrednio przed nim. Osoby noszące okulary („minusy”) czują się więc bez nich bardzo niepewnie, bo wszystko wokół jest rozmazane, a poruszanie się w nieznanym terenie jest niewykonalne.
Dalekowzroczność – objawia się problemami z zamazywaniem obrazu przedmiotów znajdujących się bliżej oka. To często występująca wada, jednak u ludzi młodych diagnozowana z opóźnieniem. Ich gałki oczne mają dużą zdolność akomodacji i często niechęć do czytania, nauki czy innych prac wymagających patrzenia z bliska w ogóle nie jest kojarzona z kłopotami ze wzrokiem. Dalekowzroczności mogą towarzyszyć bóle głowy oraz pogorszenie komfortu widzenia w warunkach gorszego oświetlenia. Konieczne są okulary („plusy”).
Astygmatyzm – osoba dotknięta tą przypadłością skarży się na mniejszy kontrast obrazu oraz jego lekkie przechylenie. Wada ta może występować samodzielnie albo w towarzystwie krótkowzroczności, rzadziej dalekowzroczności.
Starczowzroczność – to nie wada, a stan fizjologiczny związany ze starzeniem się organizmu i zmniejszeniem się elastyczności i zdolności akomodacyjnych soczewki. Każdy człowiek doświadczy go prędzej czy później. Prędzej – osoby niemające żadnych wad wzroku, później – krótkowidze. O starczowzroczność podejrzewać możemy tych naszych znajomych, o których żartobliwie mówimy, że mają zbyt krótkie ręce, aby sobie poczytać książkę.
Zaćma – zmętnienie soczewki także związane z wiekiem. Wśród chorób predestynujących do powstania zaćmy wymienia się także cukrzycę i tężyczkę, a wśród leków – sterydy. Nieostre widzenie, wrażenie mgły przed oczami albo patrzenia przez taflę wody – tak najczęściej zaczyna się zaćma. Chorzy wciąż przecierają okulary w nadziei, że to brudne szkła są przyczyną zamazywania obrazu. W końcu zgłaszają się do okulisty, ale podczas badania okazuje się, że dobranie właściwych szkieł jest niewykonalne. Zmętnienia soczewki nie da się bowiem opanować zmianą okularów. Potrzebny jest zabieg chirurgiczny.
Zamazywanie obrazów może być także zwiastunem bardzo popularnego zapalenia spojówek. Leczenie kroplami antybiotykowymi oraz obkurczającymi śluzówkę szybko przynosi ulgę (piasek pod powiekami, kłucie, pieczenie) oraz przywraca ostrość widzenia. Także osoby noszące soczewki kontaktowe i cierpiące na zespół suchego oka miewają kłopoty z ostrością widzenia. W tym wypadku poprawę przynoszą krople zwane sztucznymi łzami. Podobny efekt zamazywania obrazów dają też źle dobrane soczewki kontaktowe (np. w złym rozmiarze) albo soczewki noszone zbyt długo (dwutygodniowe noszone przez miesiąc). W każdym przypadku trzeba sprawę wyjaśnić i nie narażać oka na takie obciążenie.